Bilmediklerinizden korkar mısınız?

[7777]

Bilmediklerinizden korkar mısınız?

Örneğin;

• Uzayın sonsuzluğunu düşünün, bildiklerimiz pirinç tanesi kadar küçük ve önemsiz olduğunu hep bize söylemişlerdir.​
• Kendi dünyamız da aynı şekilde, daha kendi dünyamızı bile sonuna kadar keşfedemediğimiz söylenir.
• Din, inanç gibi konularda asla kesin bir sonuca varamadığınız durmadan her şeyin birbiri ile çeliştiği devreler vardır. Ateizmi saçma bulursunuz bir yandan edindiğiniz bilgiler/argümanlar Teizm ile çakışır sonunda kafanız karışır, emin olamazsınız. Boşluk hakkında düşünmeye başlarsınız.​

Bu ve bunun gibi örnekler. Bunlar sizi korkutur mu? Heveslendirir mi?
Bu bilgileri iyice öğrenmek için bir arayışa geçer misiniz? Yoksa bilinmezlikten korkup mağaraya çekilir misiniz?

Zamanında bilgisizlikten korkardım düşünürdüm ve uzadıkça uzayan bir koridor olduğunu düşünürdüm. Bu beni çok korkuturdu, sonradan lise zamanında felsefeden sonra arayışa geçmiştim, edindiğim bilgi kusursuz ve yeterli değildi ama hoşuma giderdi. Örnek verdiğim koridorun kapılarını açıyormuşum gibi hissederdim.

Düşüncelerinizi ve nedenlerini yazarsanız sevinirim

 

[Besim Tibuk]

yaşa geç aga çok saçma bir fobi bence

 

[Tansu Çiller]

Onlar benden korksun, bilmediğim şey adı üstünde onu bilmiyorum ve kurcalamıyorum bu yüzden de korkmuyorum, uzaylılarla tanışıl gel elimi öp harçlık veriyim yapmak isterdim.

 

[alpethz]

Bilmediğimden değil, bilmediğimi öğrenmemekten korkmak çok daha mantıklı.

 

[Dexter]

Kesinlikle korkarım. Düşünsene, senden daha zeki bir canlı formu var. Düşünsene, uzayda yalnızsın. İkisi de korkunç. Dini inancım ilk zayıfladığında da aynısını yaşamıştım. Good old days.

 

[ali998]

Zaten insan zararlı olandan değil bilinmeyenden korkar, karanlıkta bu yüzden tedirgin oluruz. En mantıklı korkudur bu bence, çünkü insanı hayatta tutan budur.

Düşünsenize, kaç bin yıl öncesindesiniz, gece karanlığında bir çıtırdama duydunuz. Şimdi bu durumda rahat mı davranırsınız? Belki yırtıcı bir canlı belki küçük bir domuz ama bunu bilemezsiniz. Beyin en kötüsünü düşünürek hareket eder ve ondan korkarsınız, rahatsız olursunuz hatta kaçarsınız. Bu durumda o çatırdamanın arkasından bir domuz çıksa gereksiz tepki olur ama bir aslan çıksa erkenden kaçmış olursunuz.

Bu günümüzde bu kadar kritik olmasa da yine de ihtiyacımız olabilecek bir korkudur.

 

[Ethem]

Tabii ki korkarım. Zaten direkt olarak insan dediğimiz varlık bilinmeyenden korkar bence. Bir düşünceye göre de tanrı fikri bu şekilde, yani bilinmezlik korkusundan doğmuştur fakat bu işin uç noktasının uzay olduğunu düşünüyorum. Fazla açıklamaya gerek yok, gözünü gökyüzüne diktiğinde uçsuz bucaksız bir siyah görüyorsun. Karanlık Orman teorisindeki benzetmeyi çok seviyorum, alabildiğine karanlık bir ormandasın ve biraz uzağında seni ne beklediği hakkında hiçbir fikrin yok.

 

[505]

Korkmam, neden korkayım ki? Bilmediklerimi öğrenmeye çalışırım, korkmam. Uzaylılar, uzayın karanlık tarafı, sonsuzluk vs. gibi şeyleri de muhtemelen ömrümün sonuna kadar deneyimleyemeyeceğim için bir korku durumuna düşmem. Dini konuda ise birbiriyle çelişen devrelerim yok. Koridorumda açamadığımı hissettiğim kapılar yok. Takmayın bu kadar.

 

[Goodbye Blue Sky]

Hem korkuyorum hem hayran kalıyorum bu sonsuzluğa, olasılıklara.
Uzaylılar saldırırsa akıl sağlığını kaybet, saldırmazsa sorun yok

 

[Van Der Linde]

Bilmediğim şeyden niye korkayım abi?

 

[Dexter]

Bilmediğim şeyden niye korkayım abi?

Bilmediğin için?

 

[Van Der Linde]

Bilmediğin için?

o benden korksun kemal abi

 

[Dexter]

o benden korksun kemal abi

Doğru diyon

 

[Shhmar Ihmmas]

Evet. Mesela ölümden korkmamın sebebi öldükten sonra ne olacağını bilmemem.

 

[Batuh_n]

Hayır.