Ahlak ve Korku

[Furkan_Elci]

Hepinize iyi okumalar arkadaşlar

Ahlak kavramı ''Saygı, kibir, suç işleme oranı'' gibi kavramların işlenip işlenmemesine göre verilen saçma bir kavramdır. ''İyi insan'' olarak anılabilmek için gereken, yazılı olmayan ama akıllarımıza kazınmış kuralların bütünüdür ''Ahlak''. İnsanın kendisini kandırmasından ibaretttir.
Şahsi görüşüm: Toplum, ahlaklı olabilmek için geleneksel kurallara uyar. Yine halkı kendi kültürlerine daha da yaklaştırmak için uydurulan kavramlardan birisi yani

İnsanlar sorgulamaya başladığı zaman, aslında inkar ederek ahlak kurallarının dışına çıkar ve toplum bu şahısı ileri derecede dışlar. (En azından ülkemizde böyle )

İnsanın ''ahlaklı'' olması için üç temel kural vardır. Ahlakın temelinde korku vardır. O üç temel sebepler ise;
1) Tanrının azabından kurtulmak
2) Toplumdan dışlanma, ifşa olma, ''kötü insan'' olarak anılma korkusu
3) İçten gelen, kuvvetle muhtemel aile eğitiminden kaynaklı vicdan ve merhamet duygusu

1) Bu tip insanlar, içten içe en kinli olanlardır. Bu insanların hak yememesinin, cana yakın davranmasının, nazik olmasının, küfür etmemesinin sebebi ''ahlaklı'' olması değil, iyi kalpli olması değil, Korkudur

Dinine o kadar bağlıdır ve kinlidir ki, elinden bi' kaza çıkması an meselesidir. O suçları işlemeyi akından geçirdiği zaman, öldüğünde ise Tanrının onu sorguya çekeceğinden, cehennemde kıvrandıra kıvrandıra yakacağından, derisini pişirip pişirip değiştiren bir tanrıdan (Ben demiyorum, Nisa56 diyor) korkar. Bu tip insanların dinine bağlı kalması, toplumun refahı açısından çok daha iyi olacaktır.

1. Ahlak Konseptini yaşayan insanlar dinden koptuğu vakit öfkeli, kinli bir ucubeye dönüşür. İnsanlara zarar vermemesi için hiçbir sebep kalmamıştır. Böylesine rahat bir hayatın kokusunu alan sözde dindarlar, dinlerine geri dönseler bile eskisi kadar bağlı kalamazlar. Ruhları o özgürlüğü çoktan benimsemiştir.

Bu Dünyada ''Ahlaklı'' diye tabir edilen yobazların kuvvetle muhtemel yarısından fazlası bu sebepten ötürü ahlaklıdır. Kısacası tek gayesi Tanrının azabından korkar ve tek kurtuluşu ahlaklı olmaktır



2) Farzedin ki aileniz dinine çok bağlı. Suçsuz, tertemiz insanlar. Ama siz onların aksine eli suç işlemeye yatkın, sadist ve narsist bir bireysiniz. Ve bir o kadar da ailenize bağlısınınz. Onların sözünden çıkmazsınız. Aslında sizi suç meraklısı yapan da bu yasaklar ve kurallar...
Ama siz içinizdeki şeytana karşı gelip suç işlemediniz ve ailenizin yüzünün düşmesini istemediniz. Ve toplum içine girdiğinizde dışarıdan ahlaklı olarak gözüküyorsunuz, lakin içinizde uyuyan şeytandan kimseiklerin haberi yok

Bu tip insanlar ailesinden ve çevresinden mahrum bırakıldığında, ''Ahlaklı'' olması için hiçbir sebep kalmayacağından gerçek yüzlerini ortaya dökerler. Ahlak kavramının bi' kısmı da bu maddedeki gibi ''Dışlanma korkusu'' üzerine kuruludur.



3) Bu insanlar çevrenizdeki değeri bilinmesi gereken insan figürlerinin en iyisidir. Hiçbir amaç, çıkar e saygınlık kazanmayı hedeflemeden, insan olduğu için, empati yapabildiği için ahlaklıdır. Toplumdaki insanları incitmemeye çalışır. Eğer onları incitirse, canının yanmasına müsaade ederse karşı tarafın zihinsel olarak nasıl bir çöküş yaşayacağını, ne kadar üzüleceğini düşünüp ''ahlak dışı'' olarak kabul edilen suçları işlemez. Bu tip insanlar, belli bir yaşa gelene kadarbu hayat felsefesi ile yaşarsa, ileride değişse bile ''3. Ahlak Konsepti'' onda kalıcı bi' tahribat bırakmış olur. İçi elvermez ve kuvvetle muhtemel kısa bir süre sonra esk hayatına geri döner.

Aslında 3. Konseptte bile korku vardır. Utanç, içe sinmeme ve topluma faydasız hissetme duygusu vardır. 3. Konsepti 4-5 yıl şartları zorlayarak yaşayan insanlar kendinden korkar. Kendine hakim olamayıp ahlak dışı olaylarda bulunmaktan korkar. Eğer ki ahlak dışı bir eylemde bulunursa, kendinden utanır ve büyük ihtimalle kısa da olsa inzivaya çekilir. Yaptığı iş içine sinmez ve kahrından soğuk davranan, hala suç işlemekten korkan birisine dönüşür. Ki ahlak kurallarını aştığında bu duyguları hissetmeyn bir insan 3. Ahlak konseptini tam anlamı ile yaşayamaz.

İşte ahlak kavramı bu. Bir yandan acizlik, çıkarcılık ve korku üzerine kurulu iken, bir yandan da kalp ferahlığı, empati gibi topluma yararlı olacak insan konseptini ele alır.

Bu konu uzar da gider, türlü türlü ahlak konsepti aklımda var ama yazıya geçirmeye üşendim ve en temel konseptleri açıkladım.

Buraya kadar okuduysanız gerçekten çok teşekkür ederim. Peki ya siz hani konsept daha yakınsınız?
Ben 2. konsepte biraz daha yakınım.

Okuduğunuz için tekrardan teşekkürler, Saygılar

 

[Dexter]

Ahlakın Soykütüğü okuyun, ahlakın ne olduğunu ve evrensel ahlakın neden imkansız olduğunu rahatça anlayabilirsiniz. Güzel bir yazı olmuş.

 

[505]

3 konsept de saçma bence. İnsanlar için ahlaklı olmak illaki Tanrı'ya dayanmaz, din ahlaka teşvik eder sadece. Ahlaklı olmanın koşulu değildir. Sabah kumar, akşam rakı balık, ertesi gün cuma namazına giden tipler var. Şimdi sen bu herif dine inandığı için kendini kısıtlamış, korktuğu için bir şey yapmıyor diyebilir misin? Hayır. İnsanlar günah ve ahlaksızlık işlemede özgürdür. Ahlaksız olan adam, günah işleyecek adam her türlü yapar. İnançlıysa belki korkar ama bu onu alıkoymaz. Fazla komplo kurmuşsun kafanda bence. Milletin yarısı yarın dinler kalksa birbirine tecavüz edecek yobazlar gibi anlatmışsın. Bu dünya gelip geçici bir duraktır. Keza ahlak inançsızlarda da olan bir olgudur. Ahlak objektif de olabilir, subjektif de. Özneldir, ben objektif ve değişmez bir ahlak tercih ederim. Kimsenin toplumdan korktuğu için ahlak olgusunu bastırdığını falan da düşünmüyorum. Kötüyse çat, pat yapar kötülüğünü. İyiyse de yapar iyiliklerini. Kötü ahlaklı, arsızlık yaparken zevk alır. İyi ahlaklı, iyilik yaparken zevk alır. Bu sebepten yaparlar ve bundan gocunmazlar. Bunu engelleme şansı da yoktur pek, bir noktadan sonra patlar illaki. 2. konsept bence ezikliktir, ne düşünüyorsa öyle olmalı insan. İki yüzlü olmamalı, içi dışı bir olmalı. Ailesinden saklıyorsa fikirlerini orada bir sorun vardır, durup bir bakmalı nasıl bir saçmalığın içerisindeyim diye. Aile eğitiminden kaynaklı vicdan ve merhamet duygusunun da olduğunu düşünmüyorum. Aynı ailede, aynı şartlarda büyüyen iki kardeş çok farklı ahlakta ve karakterde olabiliyor. Bana göre bu ve buna benzer kavramların tamamı kişinin kaderinde ne varsa ona varacak olgulardır. Mutlak bir şeyi sunmak için üzerinde düşünülmesi de gereksizdir çünkü ortak paydada buluşulamaz. Mutlaklık imkansızdır. Ben normatif bir ahlak anlayışını benimsiyorum. Faydacı veya hazcı ahlak anlayışı bana uzak, bana ne yani derim. Keza günümüzde inançsızların bir kısmının sunmayaca çalıştığı bu hazcı ahlak da Epikuros'un hazcılığıyla zerre benzemiyor. Hem benim bundan ne çıkardığımı belirleyebilir misin? Sizin hazcı ahlakınızı ben kaba bir ahlak olarak anlıyorum. Bir inançsız adamla ortak paydada buluşmam imkansıza yakındır. Şöyle, böyleler ve kişisel düşünceler saçma geliyor bana. Evrim de açıklayamaz ahlak olgusunu. Evrimle insan formunun neden böyle davrandığını, neden buna yönelme eğiliminde, neden bundan kaçınma eğiliminde olduğunu, niye bazı şeylere faydalı, niye bazı şeylere zararlı dediğini, neden bazı şeylerin takdir alan, niye bazı şeylerin ayıplanan şeyler olduğunu açıklayabilirsin. Kökensel, bilimsel sebeplerine inersin ama iş "Niçin?"e "Ne amaç uğruna?"ya geldiğinde öyle bön bön bakarsın. Elinde patlar evrim. Ahlak mutlak olmalı. Doğrular, yanlışlar olmalı. Ben şöyle olmayanı cezalandırırım çünkü sebebi şudur demeli bana ahlak. İnsanın uydurduğu bir kavram falan değildir, ahlakı ontolojik olarak üstün bir canlı sunmalı ki benim için muteber olsun. Aksi takdirde insanların uydurmaya çalıştığı ahlak yalnızca despotluk olur. Yayılamaz. Taban tabana zıt düşünüyoruz. Bunlara ek olarak ahlak empatidir diyen bir kitle de var. İnançlı da inançsız da empati yapabilir çünkü ikisi de insandır. Haliyle ahlak tektir, doğuştan gelir. Ateizm üzerine de ahlak temellendirebilir deniliyor. Bilimsel ahlakı temellendirmeye çalışanlar sunuyor bunu da genelde. Ayna nöron, cart curt bir şeyler diyorlar. Normatifmiş güya herkeste olduğu için. Ben şimdi kaba bir faydacılıkla gelip bu tiplerin annesini öldürsem ne diyecekler merak ediyorum. Empati kurup bir sebebi vardır anamı öldürmesinin falan diye düşünürler mi acaba? Ben olsam ben de anamı öldürürdüm triplerine girerler mi? Sanmam. Ahlaksız bulur beni, ölene kadar da öyle sürer ve kin besler. Al başına tutarsızlığı. Temellendiremediğiniz ahlakla beni ahlaksız buluyor oldunuz. Zort. Ben hiçbir konsepte yakın değilim. Ne aslında şerefsizim ama yaratıcıdan korktuğum için gün yüzüne vurmuyorum, ne ailemden korktuğum için gün yüzüne vurmuyorum ne de aile eğitiminden gelen bir ahlakım var. Ben kendimi İslamla eğittim. Ahlakım İslam'ın helalleri ve haramlarıdır. Ahlak değerlerimi İslam belirler. Kendi araştırmalarımın, kendi vicdanımın ve kendi irademin sonucu olarak ulaştığım İslam'ın bir ürünüdür ahlak anlayışım. Belirli insani ketlere vurmam kendimi yahut belirli kişiler yüzünden şekillendirmem ahlakımı. Varsa yoksa İslam.

 

[Furkan_Elci]

2. konsept bence ezikliktir,

Doğru. Kendimden biliyorum. Aile içinde onların istediği birisi olmayınca dışlanmak kötü bir hissiyat yaratır, bu da yavaş yavaş seni onlardan yapar.

Kerem hocam elinize sağlık güzel yazmışsınız. Öyle düşünmüyorum ama her fikire saygım ve merakım var

Ahlakın Soykütüğü

Yakın bir zamanda alacağım hocam.